You know...

I think I'm kinda out of myself.

And now I...

I just have to believe.

https://www.youtube.com/watch?v=eDCkFymYHIQ

Pogubiłam się. Zatraciłam wszystko, co miałam w środku wartościowe. Wiarę, dobro, szacunek, troskę, zdrowy rozsądek. Wszystko co jest złe, niebezpieczne, niestosowne i pełne tajemnicy zaczeło mnie podniecać i  nadawać sensu.  Pogubiłam się totalnie i jakoś nie jest mi z tym specjalnie źle. Czasami człowiek traci totalną kontrolę nad swoim życiem, nad swoimi emocjami, pożądaniem, pragnieniami i zachowuję się jak zwierze, które walczy o przetrwanie nie bacząc na zagrożenie i skutki. Zero skrupułów. Zero cierpienia. Zero bólu. Zero uczuć. Czysta satysfakcja i przyjemność. Nic więcej się nie liczy. Adrenalina i dreszcze na całym ciele- nic  więcej. Stan w którym człowiek nie myśli o niczym, traci władzę nad swoim stanem umyslu i kontrolę nad ciałem doprowadza mnie do szaleństwa. Chcę tego więcej. I więcej. Jeszcze więcej. Lubię ten strach w oczach i bicie serca, szybki oddech i ciarki na plecach, rozpalone ciało i muzyka, która wprowadza w głębszy trans. Lubię Cię, Twoją gitarę i spokój w sercu.

1733. 

*Jedenaście minut*

,,Życie potrafi być skąpe: mijają dni, tygodnie, miesiące, lata i nic się nie wydarza.

 A potem uchylamy jakieś drzwi i nagle przez szczelinę wdziera się istna lawa. 

W jednej chwili nie mamy nic, a już w następnej aż tyle, że trudno sobie z tym poradzić.''