Jeszcze na nikim tak bardzo się nie zawiodłam. Nigdy w życiu. Przeszłam piekło, ale nie sądze żeby tu się zakończyła ta droga. Jeszcze mam przed sobą wiele takich dróg. Jest mi przykro, że wszystko potoczyło się w ten a nie inny sposób. Nie mogę uwierzyć, że kochałam człowieka, który mnie okłamywał przez cały czas. Jak to się mówi " miłość jest ślepa". Nie żałuję, ale czuję się źle, że zostałam w ten a nie inny sposób potraktowana. Znalazłam kolejny dowód na to, że nie warto się starać, być miłym dla innych. Starałam się z całych sił. Dawałam z siebie wszystko a nawet i więcej. Wszystko co miałam oddałam właśnie jemu. A on? Wyrzucił to do śmietnika jak jakąś starą nie potrzebną rzecz. Przecież tak się nie robi. Trafiam tylko na tego typu ludzi i jak tu myśleć pozytywnie i patrzeć z radością w przyszłość? Były złe i dobre chwile. Więcej złych. Wszystko przeżyłam, z ogromnym szwankiem i z bliznami na ciele, które zostaną mi do końca życia. Sama pracowałam na taki los, na początku nie wiedząc, że tak się to skończy. Marzyłam, że będziemy już razem na zawsze. że Ty i ja to jedność, że będzie nam dobrze i nikt nie stanie na przeszkodzie. Okazuje się, że to było jedno wielkie kłamstwo. Czuję się teraz taka bez żadnych perspektywch. Jak te uczucie, które pogniótł jak papier i wyrzucił do śmieci. Nie życzę nikomu żeby czuł się w ten sam sposób jak ja. Nienawiść i złośliwość ludzka nie ma granic, i nigdy w życiu nie myślała, że taka przykrość spotka mnie. Z jednej strony dobrze, że odchodzisz. Ułożę sobie życie od nowa. Wszystko znowu będzie dobrze, a ja będę się starać żeby się uszczęśliwić. Będę chodzić nocami po dworze, jeść niezdrowe jedzenie, wkurzać się na wszystkich, pić wczorajszą zimną kawę po czym stwierdzić, że jednak muszę zrobić nową. Nie patrzeć w przyszłość i obrażać wszystkich dookoła. Śmiać się z głupot i nie martwić się już niczym poza zdrowiem swoim, rodziny i najbliższych. Pomagać przy budowie mojego nowego domu, w którym mam nadzieję odnajdę się jak nigdzie indziej i już nigdy się stamtąd nie wyprowadzać. Zbuduje własny cichy kącik, w którym będzie mi dobrze i dotrwam do starości w samotności. Nie przypuszczam, że kiedykolwiek znajdę sobie kogoś po czymś takim. Nie chcę. Życzcie mi powodzenia w budowaniu siebie od nowa.