maybe someday

Napisać coś czy nie napisać,oto jest pytanie.Już dawno nic nie pisałam,już dawno nie korzystałam z tej formy "terapii",może to jest właśnie bład?Może poukładało by się nieco w głowie,a dzięki temu w życiu,bo jednak panuje w nim niemały burdel.Ale to chyba nic nowego.Mimo że pewne rzeczy są nowe. Znowu zgłupiałam,a przecież cały czas sobie powtarzam,że tym razem nie dam się temu wszystkiemu,że będzie tak jak zawsze powinno być,czyli bez tego całego rozmyślania,analizowania każdego ruchu,każdej ciszy.Może jednak ten cały wyjazd nie był tak dobrym pomysłem jak na początku mi się wydawało?Nie powiem,były to jedne z milszych chwil ostatnimi czasy.Nawet fakt,że się nie wyspałam mega,później miałam jakiegoś dwudniowego kaca,nie spowodował,że byłam smutna. Bo było jednak trochę inaczej,było spotkanie tylko we dwie,było wspólne łóżko,było wino i nic więcej.Z jednej strony to dobrze,bo później nie będę miała wyrzutów sumienia,że coś poszło za szybko,ale może jednak powinno pójśc szybciej?Chociaż co by to zmieniło?Chyba nic.Bałam się tego wyjazdu,czy wytrzymamy razem tyle godzin,czy nie będzie jakieś nieswojej,nieprzyjemniej atmosfery,ale nie było.Było miło i tak ...hmmm....normalnie?Teraz po głowie tłucze mi się jak ptak w klatce pytanie czy będzie kiedyś tego powtórka.Im dłużej o tym myśle tym gorzej dla mnie,bo głupieje przez to.To jednak nie moja wina,że naprawdę mam już dość pomyłek,niepowodzeń i zaczynania od początku.Jest sporo różnic,odmiennych poglądów i jedna wielka odległość.Ale co ma być,to będzie.Najważniejsze i jednocześnie najtrudniejsze to,nie przywiązać się.