Metoda na ...

S. Barańczak ~ "Ci mężczyźni, tak potężni"

Ci mężczyźni, tak potężni, pokazywani zawsze

nieco od dołu przez przykucniętych kamerzystów, unoszący

ciężką stopę, aby mnie rozgnieść, nie, aby się wspiąć

po schodkach samolotu, podnoszący rękę

na mnie, nie, na powitanie tłumów

posłusznie machających chorągiewkami, ci podpisujący

mój wyrok śmierci, nie, tylko umowę

handlową osuszaną natychmiast usłużnym

bibularzem,

ci tak odważni, z tak podniesionym czołem

stojący w otwartym samochodzie, tak

mężnie wizytujący front robót żniwnych, jakby

stawiający stopę w bruździe wstępowali w okop,

ci z twardą ręką, zdatną do walenia w pulpit

mównicy i klepania po ramieniu

zgiętych w ukłonie ludzi, przyszpilonych przed chwilą

orderem do czarnego garnituru

zawsze

tak się ich bałeś

taki byłeś mały

wobec nich, zawsze stojących powyżej

ciebie, na schodach, mównicach, trybunach,

a przecież wystarczy choć na jedną chwilę

przestać się bać, powiedzmy:

zacząć się bać trochę mniej,

by się przekonać, że to właśnie oni,

że to oni najbardziej się boją