Kiedy widzimy ciągle tych samych ludzi, stają się oni w końcu częścią naszego życia. A skoro są już częścią naszego życia, to chcą je zmieniać. Jeśli nie stajemy się tacy, jak tego oczekiwali, są niezadowoleni. Ponieważ ludziom wydaje się, że wiedzą dokładnie, jak powinno wyglądać nasze życie. Natomiast nikt nie wie, w jaki sposób powinien przeżyć własne życie.
- Paulo Coelho
Jakaś taka dziwna pustka.
Mam już dość takiego stanu.
Znów jest tak jak być nie powinno.
Ale mi chyba odrobina pieprzonego szczęścia się nie należy.
Aha, i nie pocieszajcie mnie słowami:
"będzie dobrze" ; "dasz sobie radę" ; "znajdziesz je bo zasługujesz"
bo ich NIENAWIDZĘ.
Żegnam.
edit:
czy ja zawsze muszę mieć tego pieprzonego pecha?!