Natura...

''Gdy nikt nie wierzył,on dał wiarę że można wszystko.
Gdy ona była sama,choć on dalej,był blisko...
Gdy ona chciała się poddać,podał dłoń i pociągnął w górę.
Gdy chciała spojrzeć oczyma w metalową toń. żyletki,zatrzymał sięgającą po nią,jej zimną i chłodną dłoń...
Gdy zrobiła rachunek sumienia swojego życia i przekreśliła je,naznaczając wszystko gorzkimi łzami,
on rzekł że można wszystko od nowa,że można cieszyć się najmniejszymi chwilami...
Gdy nikt nie czytał jej wierszy,
on powiedział że są piękne i z zachwytem je czytał,w napięciu oczekiwając wciąż na kolejne,następne...
Gdy pisała mu o swym życiu,on,
choć znał ją od kilku godzin,
nazywał już swą jedyną przyjaciółką...
Gdy już miała uciec od tego,co ją przygniatało,
on napisał ''zostań szkrabie,nie rób mi tego''
Cofnęła się,bo nie była w stanie zostawić go,
obarczyć swym życiem jego samego...
W nocy jeszcze miał nadzieję,czekał za nią.
I wróciła...''