Cześć Huczu, jesteś smutnym raperem na smutne wieczory, nie? Nawet i noce. I nadeszła kolejna rozkmina. Na wiele tematów. Pomimo, że na większość pytań już sobie odpowiedziałam, one wracają. I czekają na nową odpowiedź. Jakby tamta ich nie zadawalała. Jakby te pytania czuły, że te odpowiedzi nie były prawidłowe. Że prawda jest inna. Znów ten burdel w głowie by znaleźć odpowiedź na te pytania. By przestały dręczyć, by wreszcie dały spokój i zadowoliły się odpowiedzią. Ta myśl, że może ktoś pomoże w odpowiedzi na te pytania. Nie, ciężko. Bo to jednak siedzi w nas. Te pytania w pewien sposób tworzą nas. Tworzą nasze uczucia. Więc w sumie, gdyby nie one, nie byłoby nas. Naszych osób, chrakterów. Charakterów, które pozwalają nam funkcjonować w tym świecie. To one tworzą tą całą historię w której głównymi bohaterami jesteśmy my. I tak, staram się je zrozumieć, że chcą prawdy. O ile łatwiej by było gdybyśmy nie musieli odpowiadać na trudne pytania. Jednak każde pytanie jest trudnym pytaniem. Ciężko jest samemu sobie powiedzieć, że zawaliłam. Że zjebałam po całości, że po prostu nie wyszło. Potem ciężko jest się podnieść z kolan, bo organizm nam ciągle powtarza nasz błąd. Sztuką jest dogadać się z organizmem by zapomniał ten błąd, ba, błędy i nam ich nie wypominał. Nie mam tej sztuki do końca opanowanej, szkoda. I pomyśleć, że tym wszystkim steruje serce. Bo ciężko powiedzieć, że my sterujemy sercem. Ba, nie stereujemy. Nikt mi nie powie, że mamy władzę nad uczuciami. To one mają władzę nad nami i tak będzie zawsze, zawsze, zawsze. Tak już jest, że uczucia są, albo ich nie ma. A gdy ich nie ma, zazwyczaj jest nam przykro, bo czujemy się tacy trochę w chuj nie potrzebni, nie? Znam  to uczucie, chujowe. Żebyśmy mogli tymi uczuciami darzyć inne osoby. Chyba najpiękniejsza rzecz na świecie. Pod warunkiem, że te uczucia są pozytywne i naprawdę prawdziwe. Jednak one lubią psocić i czasami dobierać złe osoby i złe momenty. Taki ich urok, przynajmniej jest ciekawie. Bardzo ciekawie. Tylko czasem boleśnie. Ale ból jest też w nas wpisany. Kurwa, ile rzeczy w nas jest wpisanych. Poprzez charakter, cały organizm, serce, uczucia po ból i inne. Człowiek jest naprawdę skomplikowanym stworem. Każdy z nas jest skomplikowany. Dlatego często nie potrafimy znaleźć zrzoumienia. Zrozumienia, które w obecnych czasach jest tak kurwa potrzebne. Strasznie dużo gdybam. Gdybanie to taka w sumie forma by wszystko wyobrazić sobie w jakiś lepszych barwach. Lubię gdybać. Gdybam gdyby nie było na niby. W sumie, charakter tworzy nas jak i słowa które wypowiadamy. Bo jak to ktoś powiedział, słowa są nasze gdy je wypowiemy. Wszystko co robimy nas tworzy. Kurwa, pierdole. Ale tak to jest jak się nocą kmini, ma się milion pytań w głowie i na żadne z nich nie zna się odpowiedzi. Chyba pójdę poszukać odpowiedzi, bo to tak ciężko jest. Trzeba żyć kurwa, trzeba. Tylko nie krzycz, bo to nie miejsce na krzyk.

HuczuHucz - Krzyk

+ LUDZIEEE, dodajemy do znajomych i komentujemy! ;-)