Co to za moc, która ciągnie mnie w dół, ale nigdy nie pozwoli bym zrobiła sobie krzywdę uderzając od dno? Zawsze na cztery łapy, nieważne co się stanie. Współczuję ludziom, którym na mnie zależy choć trochę, że muszą być częścią mojego życia. Nie wiem jak silni są i skąd biorą tą siłę, ale oby im jej nigdy nie zabrakło... Nieważne jak głupie, jak nieracjonalne i ryzykowne są moje impulsywne decyzje - koniec końców stają za mną murem i nie pozwolą mnie skrzywdzić. Chciałam tylko podziękować...

Za zrozumienie (i niezrozumienie też), za wszystko, czego nie umiem wyrazić słowami, a za co jestem wdzięczna.

Wiem, wszyscy mówią, że popełniłam błąd, że jestem tchórzem, że ciągle się poddaję, że powinnam spróbować. Ale wolę być pomylonym, żałośnie przegranym tchórzem i mieć to, na czym mi zależy, niż przeć pod wiatr po coś, czego nie chcę za żadne skarby.

Ostatnio ciężko mi wyrazić myśli i zrozumieć samą siebie.

Well find a way, well find a way
To keep the cold night
From breaking in over the walls