4 LATA, YAY!

BOŻE, CO JA TUTAJ ROBIĘ!?

Cała moja przygoda z byciem Directioner (a właściwie z poznawaniem innych Directioner) zaczęła się tutaj. I właśnie tutaj zawsze wracam.

Na początku wszyscy mówili mi, że "po miesiącu mi się znudzą" i wiecie co? Niedługo miną 3 lata i, CÓŻ ZA NIESPODZIANKA, nadal tu jestem! Nadal siedzę w tym fandomie po uszy. Nadal przyjaźnię się Zuzą, którą tutaj poznałam i w ciągu najbliższego miesiąca się spotkamy (nareszcie!).

Mogę dziękować im w nieskończoność za wszystko. Za śmiech, za radość, za łzy, za muzykę, za dumę, za przyjaciół, za pokazanie mi kolejnych 4 idiotów, których pokochałam nad życie. A najbardziej z tego wszystkiego za to, że sprawili, że się nie poddałam, gdy naprawdę nie widziałam już w życiu żadnych pozytywów.

I teraz mogę przyznać, że jestem dumną Directioner i 5SOSFam (dobra, nie wtrącam sosów, bo to nie o nich, lmao). Jestem dumna jak cholera. Ze schodów na stadiony! Dzięki nim mam wiarę w to, że wszystko skończy się dobrze. Mam nadzieję na przyszłość. Mam uśmiech na ustach. KOCHAM ICH TAK BARDZO!

A teraz jeszcze coś, co powaliło mnie na łopatki: WYOBRAŹ SOBIE, ZE NASI CHŁOPCY SIĘ UŚMIECHAJĄ. JUŻ? A TERAZ WYOBRAŹ SOBIE, ŻE TO TY JESTEŚ POWODEM TEGO UŚMIECHU. A NIE, CZEKAJ! TO NIE WYOBRAŹNIA! ONI UŚMIECHAJĄ SIĘ DZIĘKI TOBIE, BO PRZYCZYNIŁAŚ SIĘ DO SPEŁNIENIA ICH MARZEŃ!

"First the boys were sitting on the stairs.

Now they're sitting on the plane.

First the judgest were saying 'no'.

Now the girls are screaming.

First the boys taking on the line for their auditions.

Now they're taking on the world."

#DIRECTIONER4LIFE