wrażliwe/czułe dziecko

jest pewien rodzaj chwil, który wyjątkowo lubię. nie ma w tych chwilach rywalizacji, udowadniania, udawania, napięcia, czekania 

co jest w tych chwilach?

pewien rodzaj wieczności

jest przyszłość, jest nadzieja i wiara w siebie

trudne słowa

szalenie odważne stany

jakby ich wypowiedzenie i poczucie miało skończyć się katastrofą

lęk przed tym, że znów się nie uchronię

że zacznę od nowa

nie da się dopasować do wszystkiego, zwłaszcza gdy tego nie czujesz

da się to zauważyć i z szacunkiem zaakceptować inność

spróbować? posmakować?

dać sobie szansę ubogacić świat?

nie przepadam za neutralizacją, która zamiata pod dywan

lubię neutralizację, która mówi: możesz się kopać z koniem albo zauważyć, że to jest punkt wyjścia

a coś zmienić, rozwinąć można zawsze 

dzieje się to w twojej własnej prostej obecności, gdy mówisz sobie

spójrz na to zamiast zrób

słyszę w głowie

bój się

ale ziarno zasiane mówi

już po wszystkim

ktoś zobaczył

 mogę wracać