Zostawić przeszłość za sobą...

Cóż, trzeba zostawic przeszłość za sobą, tylko dlaczego jest to takie trudne? Czemu z dobrych czasów pozostają tylko miłe wspomnienia, dzięki którym człowiek ma ochotę rozpłakać się jednocześnie ze śmiechu i żalu, że już nie wrócą? Im jestem starsza, tym mocniejszego kopa w dupę daje mi życie. Powinnam się cieszyć, bawić i czuć się zwyczajnie szczęśliwa. A tu co? Śmierć ojca, strata przyjaciół, samotność, niepowodzenia na studiach. Oczywiście narzekam, bo oprócz tych nieszczęść, przytrafiły mi się miłe wpomnienia-odzyskanie chyba najbliższych mi osób - R i W., zaliczenie pierwszego roku studiów z tylko jedną poprawką (pierwszy egzamin w życiu i poprawka na dzień dobry), miłość do teatru i powrót do pływania. Czyli można powiedzieć, że ten rok był zdecydowanym powrotem do przeszłości i to takiej całkiem dawnej. Szkoda, że nie można cofnąć się w czasie i przeżyć jeszcze raz tych wszystkich wydarzeń, które chociaż częściowo tutaj opisywałam.

Może kiedyś będzie lepiej. Jak na razie powinnam się uczyć do kolosów, a katuję się kolędami z przeszłych lat, koncertów... Czemu to minęło? :(

http://w730.wrzuta.pl/audio/3RjBg3H7i0S/12._koniec_swiata_-_1980