Naszło mnie jakoś na zdjęcia z ZOO. Siedzę w domu sama, w planningu wpis "rezerwa".... Najbardziej demotywująca rzecz przed rozpoczęciem kolejnej umowy. Z mieszanymi uczuciami postanowiłam zostać jeszcze trochę. Ze smutkiem, bo brak mi już rodziny, przyjaciół i nawet za Olsztynem już tęskno. Z radością, bo tutaj przeżywam przygodę, uczę się samodzielności i mogę zobaczyć kolejny kawałek świata. Czeka mnie tu jeszcze wiele miejsc wartych zobaczenia - muzeum alkoholu, muzeum czekolady, muzeum woskowych figur czy wielki park rozrywki. Kolejne 4 ZOO znajdujące się na terenie Holandii. W sobotę jarmark, kolejna rzecz, którą warto zobaczyć. No i za tydzień Halloween, jedno z moich ulubionych świąt. A mimo tych wszystkich atrakcji wciąż myślę o naszym Olsztynie, o starówce na której nic się nie dzieje, o klubach bez klimatu i naszych szarych uliczkach pełnych nietolerancyjnych ludzi. I tęsknię.

 Kasieńko, postaram się przyjechać w styczniu bądź na początku lutego. Będzie się trzeba spotkać. Świstaczku, będziemy mogły znów pokarmić gołębie i zajadać ciastka. Blacho, Szczurku, Pająku - z Wami chcę wyskoczyć na piwo i na plucie ogniem. Do lasu, na polanę przy stadionie, albo na kastalię. Pati, pobuszować po sklepach będzie trzeba. Uluś a z Tobą chcę się spotkać przy cieście i herbacie, w domu jednej z nas i pooglądać filmy. Wiedzcie ludziska, że mimo tych 1300 km wiąc o Was myślę i mam łzy w oczach wiedząc że rozłąka się przedłuża. Trzymajcie się, dajwajcie z siebie w życiu 100% i pamiętajcie o mnie, jak ja o Was. Bo przyjaciół ma się na zawsze.