zdjęcie przedstawiające nic.

gdzie jestem. kim. po co. 

przestrzenie.

ja nieokreslona, robiąca wszystko by iść do przodu pieprzac wszystko co po drodze.

każdy kwadracik

kazde szkiełko 

kazdy kawałek kawałka zapamieta ten ból.

tęsknie za czymś co wpadlo w wielką czarną dziure i zniknelo...

nienazwane, nieistniejące coś.

dusza idealna, zatyka mi oczy i szepcze

juz nie uratuje jej, i nie uratuje siebie

czekałam byłam kimś dobrym takim jak wtedy

byłam i trwałam z nadzieją

byłam tym wszystkim

smakiem morza, wiatrem polnym, wschodem wkradającym się pomiedzy nas budzących się dotykiem

gdy pod opuszkami miałaś tylko mnie

gdy w oczach miałaś tylko mnie

gdy w sercu mialaś mnie.

czekałam.

pada deszcz na bruk ulic, rozpacz, świst i powietrze cięzkie jak olów.

idziesz sama. tak samotna. tak smutna.

opuszkami dotykasz marzeń, w oczach samotność a serce... gdzie masz serce ?