Lonk

Naturliś.

Nie mów do mnie po imieniu.

Nie nazywaj mojego imienia.

Moja słodka ,mała , kochana , jedyna , najpiękniejsza , dziewczęca ...Jest gdzieś taka ?

Myślę sobie czasem . Dręczą mnie dwa przeokropne słowa : A gdyby ?

Byłaś dla mnie wszystkim, ktrótko bo krótko , a jednak . Taki mały promyk nadzieji w otchłani ciemności okalającej znienacka świat wokół mnie. Uśmiech na Twej twarzy na rynku wśród doniczek . Wiele znaczyć każdy może .

Byłaś Ty inną niż reszta. O dziwno można było Cię nazwać "nie była taka jak reszta" . Blitzkrieg to nie jest dobra opcja. Ale co ma powiedzieć ktoś , kto lubi historię.

Głos to miałaś piękny. Nie zapomnę go nigdy. Nigdy. Słowa mogą być WIELKIE , mogą też być małe.

Patrz, jesień. Każda trawka dźwiga ciężkie kosze,

Pełne ziaren półmisy, przesadziste stoły,

Szeleszczące bukiety, żeglujące spichrze,

Na powietrzu błękitnym warczące stodoły.

A my?...

WIdok Ciebie jedynej najdroższej.

Widok Ciebie pełnej radości.

WIdok rumieńców.

WIdok drogi.

Widok.