Trzydzieści osiem.

Pierwsze czego nie chcę, to do czegokolwiek zmuszać

Chcesz? Sprawdź mnie, mały test na zaufanie. Chodź ze mną na chwilę, Ty to moje postrzeganie

Zwykła noc spędzona w Twoim mózgu. Obce ciała, psychicznie nadzy razem w łóżku

Przyszedł. Tak, znowu przyszedł do mnie nocą. Był doskonały - zawsze jest. I nagle zachciało mi się oddychać. Głęboki wdech - czuję ostrza. Powietrze, ono zabija mnie od środka. Chwila namysłu, to przecież niemożliwe. Już wiem, to tylko zjawa a ja wdycham samotność. 

To tylko słowa, możesz brać mnie na dystans.

Ale zobacz, po drugie nie chcę chwili wykorzystać. A słowa to ja

Słyszę te bzdury na orbicie Twoich myśli. Chamstwo bez kultury, paw z gołą dupą nie błyszczy

Czasami dławię się powietrzem. Jest zby gęste, skażone twoim gestem

Twoja godność, moja pasja i narkotyk. Wiem, jesteś silny, ale świętością jest dotyk

Zakazana woń unosi ponad Ziemię. Ostrym sztyletem wbija się w natchnienie -odbiera istnienie. Tak.. popycha w krwawe zakończenie

W tłumie i sama, potrzebna i niechciana. W czasoprzestrzeni, ja dla Ciebie, ja dla nas

Bo widzisz, jeśli te słowa mają znaczenie. Mamy nas pod skórą, w lustrze widzę nas, nie siebie

Głaszcze mnie jej anioł ale chętnie bym ją kopnął, bo daje mi bezsenność i zabiera mi roztropność

Miłość ślepa, bo warunków nie rozlicza

Cały świat w 'życie' gra, niektórzy reguł zapomnieli 

To jest koniec

Wstrzymaj oddech i policz do dziesięciu

Poczuj jak Ziemia osuwa się spod nóg

A potem słuchaj jak znowu pęka moje serce