Better.

No siemanko.

Długo mnie tu nie było! I nawet nie wiem od czego zacząć..

Hm. Wszystko zaczyna się układać. Szczegół, że czasem złość rozpierdala mnie od środka. 

Coraz więcej nowych twarzy. Coraz lepsze relacje z ludźmi. 

A co jest najlepsze? Że i tak, ze względu na wszystko, chciałabym opuścić ten kraj. Sądze, że nawet nic ani nikt by mnie tu nie trzymał. 

Uwielbiam z Nim rozmawiać. Jego poczucie humoru. Jego śmieszne sentencje. Jego śmiech. On cały. 

W szkole.. Średnia - o chuj. Ale wyjdę z tego.

Chcę mróz. Chcę lód. Chcę łyżwy. Z Nimi, z Nim!

Tyle ludzi na oku.. Tyle zaobserwowanych gestów.. 

Czasem myślę, że to sen. Piękny. A czasem koszmar. 

W sobote Sonic Club. Potrzebuję tego. Potrzebuje się dobrze wytańczyć. Do upadłego. Z dobrą ekipą.

Po chuj on do mnie pisze? Przecież zasłużył sobie na takie zachowanie z mojej strony.

Tyle myśli! Nie da się tego opisać. 

Ale powiem tylko tyle.

DOBRZE JEST.

Byee.