Już nie chcę tak dłużej żyć.. Tylko jak? Chcę żyć dla innych, nie dla siebie.. nie myśleć o sobie.. myśleć o Jezusie.. Pół dnia z okropnym głodem aby później zjeść i mieć WIELKIE wyrzuty sumienia.. to smutne.. A do tego co teraz.. chciałabym porozmawiać z Bogiem.. ale w ogóle Go nie słyszę, nie potrafię.. Gdybym wiedziała co Ci daje największą radość? "miłujcie siebie nawzajem TAK JAK JA was umiłowałem"... Boję się.. boję się MM, tego co nieznane.. a z drugiej strony to przecież najpiękniejsze, że nieznane, bo pozwala żyć tu i teraz najpiękniej jak potrafię i oddać WSZYSTKO.. piękne słowa.. ale co z życiem? Jezu.. nawet płakać nie umiem.. czemu tak to komplikuje? nie chce MYŚLEĆ, CHCE UFAĆ! Mamo Maryjo...&..