To jest moje Niebo..

Gdy każdy dzień, zarówno ten łaskawy, jak i bezradny, rozpoczyna się myślą;

że oto, choć fizycznie ja tu, a On tam - duchowo On przy mnie, a ja obok Niego,

że żadna osoba trzecia, żadne sytuacje, ani przypadki, z którymi będziemy musieli się zmierzyć,

nie zmienią faktu, iż nadal mamy siebie

- to choćby nagle cały świat stanął do góry nogami,

choćby deszcz, strumieniami spływający po szybach, wlał i w Nasze serca melancholię i smutek,

albo wiatr, strącający liście z przydrożnych drzew, oziębił i Nasze myśli,

albo słońce, czasami zbyt rażące w twarz, zmęczyło i Nasze oczy,

a zbyt oschłe słowa, wypowiadane w przypływie gniewu, podrażniły i Nasze uszy -

i tak, tuż przed snem, złączymy Nasze serca w jedno, a zarówno w Jego, jak i moich myślach,          
 złapiemy się za ręce, spojrzymy sobie w onieśmielone oczy i wyszeptamy te Najcenniejsze słowa...

Dobrze, że mamy siebie...

Dziękuję Ci za to, że Jesteś (...)