Czternaście.

Wszystkie zdjęcia i opowiadania na photoblogu są mojego autorstwa.

__________________________________________________________________________

Kolejne dni były przepełnione szczęściem, któremu niestety towarzyszyło uczucie strachu. Przerażenie, że moje kłamstwa mogą ujrzeć światło dzienne, dobijało każdego dnia. Gdy patrzyłam na Martina czułam ból i odczucie, że powinnam odpuścić moją znajomość z Michaelem. Jednak nie potrafiłam, jego obecność dawała mi tak wiele, że zaczynałam obawiać się uzależnienia od jego osoby.

Wieczorem staliśmy w towarzystwie znajomych. Ukradkiem spoglądałam na bruneta, który unikał mnie jak tylko mógł. Nie rozumiałam tego, jednak czułam, że tak powinno być, musieliśmy udawać. Przynajmniej miałam nadzieję, że o to chodzi. Nasza przyjaźń musiała zostać tajemnicą i dobrze o tym wiedzieliśmy. Zerknęłam na Martina, rozmawiał z resztą kolegów, natomiast Michael stał oddalony od nas, przy barierce. Miałam ochotę podejść do niego, chciałam pogrążyć się w naszej długiej rozmowie o niczym, jednak nie mogłam. Nie mogłam i to zaczęło mnie denerwować.



Wpatrywałem się w horyzont, myśląc o niej. Była tu, siedziała niedaleko mnie, a musieliśmy stwarzać pozory obojętnych sobie. Było to dla mnie coraz trudniejsze, jednak nie martwiło mnie to tak, jak nasze spotkania, podczas których coraz trudniej mi było traktować ją wyłącznie jak przyjaciółkę. Uwielbiałem z nią rozmawiać, jednak cały czas myślałem o dotknięciu jej ciała, jej ust... Mruknąłem pod nosem jakieś przekleństwo. Było to dla mnie coraz bardziej denne i dziecinne. Byliśmy dorośli, więc dlaczego nie mogliśmy się tak zachowywać? Obejrzałem się za siebie, obok niej siedział powód moich problemów. Martin, który był niczego nie świadomy nadal traktował ją bez szancunku, a ja miałem tego serdecznie dość.

__________________________________________________________________________

"Mógłbym umierać w nieskończoność, wiedząc, że przy mnie jesteś,

ale nigdy rodzić się na nowo, nie wiedząc, że istniejesz."

Kochani, proszę o komentarze.

Motywujcie mnie!