Ehh... te ostatnie dni mnie dobijają.... dalej jestem chora a w poniedziałek do szkoły ;(

Dobrze że we wtorek jest wycieczka...jedyny + jak narazie ;)

Przez tą chorobe jakos mnie dołek złapał...

nic mi sie nie chce...najchetniej wyszłabym gdzieś dalekoo...pochodzić... przemyslec wszystko....

jakos sie pozbierać.... no ale nie moge :( musze siedziec w domu :|

Jedyne co mi zostaje to zaszyć sie w tych moich 4 ścianach i "patrzec w gwiazdy":((czty. płakać)

Od niedzieli moim całodniowym posiłkiem jest 1 kanapka na śniadanie przed antybiotykiem...

Poprostu jak patrze na jedzienie tooo... bleeee :/

Czuje sie jak by mi rozrywało rzołądek od przejedzenia...

Chociaz nic nie jem :||

nie wiem co sie dzieje.... och... RATUNKU !

W pewnym sensie każdy człowiek skazany jest na samotność,

przynajmniej do jakiegoś stopnia. Mogę być otoczony tłumem przyjaciół,

a jednak są we mnie sprawy, których nie rozumie absolutnie nikt.

Nikt nie potrafi dotrzeć do rdzenia duszy drugiego człowieka.

I każdy człowiek posiada w swej duszy pewne zakątki, pewne rezerwaty,

których nie przekroczy nawet najbliższy przyjaciel.

Po prostu nie rozumie wszystkich moich spraw,

a i ja nie umiem wszystkich spraw wypowiedzieć i wyjaśnić.

Tadeusz Olszański