- Co robisz?
- Myślę o życiu. Myślę o ludziach i o zniszczonych marzeniach przez nich . I o tych naprawionych. Zastanawiam się , czemu ludzie wszystko niszczą? Myślę o wojnach, krzywdzie i biedzie. O chorobach, płaczu i smutku .....
- Źle. Co robisz ?
- Myślę o życiu. Myślę o pięknym świecie . O tych wszystkich kwiatach, drzewach. O wschodzie i zachodzie słońca. I o księżycu. O tych bezsennych i gwieździstych nocach. Myślę o porannej i samotnej kąpieli w jeziorze. W głowie słyszę głos tulipanów układanych do wazonu . Czuję zapach czwartej nad ranem. I śmiech południa.
- To wszystko ?
- Myślę o życiu. Myślę o tobie i o sobie. Nic nie jest przypadkiem. Jest z góry ustalone.
- Przez kogo ?
- Różnie to się nazywa. Bóg, przeznaczenie, gwiazdy ...
- Co chciałabyś ?
- Chciałabym latać. Wysoko. Daleko . Chciałabym widzieć to całe ludzkie zło. Wysokie miasta . Ten pośpiech . Samochody zatruwające życie . Krzywdę i śmierć i .....
- Źle. Co chciałabyś ?
- Chciałabym latać. Wysoko. Daleko. Chciałabym widzieć cały świat. Złotą pustynię i jej zielone klejnoty . Zobaczyłabym śmiejący się księżyc . I gorące słonce. I gwiazdy poranne. Rzeki jak wstążki. I ciebie. Chciałabym Cię od razu znaleźć. Ciągle widzieć i pilnować.
- Błąd. Bo mnie nie ma. Szukasz mnie całe życie. I w końcu myślisz, że znalazłaś. Jakże złudne to jest ! Bo mnie nie ma . I nigdy mnie nie znajdziesz. Nie istnieję !
- Błąd, tym razem twój! BO TY JESTEŚ . Ciągle i o każdej porze dnia i nocy. Widzę cię i czuję.
- NIE MA MNIE.
- Jesteś. W moim sercu. Zawsze tam istniałeś. I będziesz. Możesz mówić, że cię nie ma. Możesz uciekać, schować się . Ale to ci się nie uda. ...... Nie, nie znikniesz z mojego serca....