...

Wciąż nie wierzę w to, że los wkońcu podarował mi szczęście, spokuj w życiu, bez zawirowań... To że w końcu mi się wszystko układa, a marzenia sie spełniają...

To, że mam przy sobie kogoś tak wspaniałego...

On jest taki wspaniały, tak idealny z tak nie idealną złośnicą jak ja!

Przy nim nie boje się niczego, mam wymarzony spokuj, cudowną miłość, wspólne mieszkanie, które niebawem będzie nasze na własność, spookojne dni, cudowne noce...

Wspólne plany... Powolne przygotowania do ślubu...

Nie ma nic piękniejszego, od przeglądania stron z zaproszeniami, z wzorami bukietów ślubnych, przeglądanie ofert obrączek, przymierzanie ich... Planowanie, razem leżąc przytulonym do siebie przed tv, z kieliszkiem wina...

Dziękuję Bogu, że w końcu pozwala mi być szczęśliwym, i w jednej chwili zmienił moje życie o 360 stopni... 

Nie pozwole, żeby to kiedyś się zmieniło!!!