Serce ma swoje racje, których nie widzi rozum

Klatka emocji miota moim ciałem. Ja i psychika jesteśmy już wyczerpane,zmęczone,rozwala się na tysiące łez-zalewam cały pokój-pusty pokój wypełiony żalem i rozpaczą.Nie potrfie wytrzymać w tym całym haosie. Oddech zwalnia,obraz staje się coraz bardziej mglisty-umieram czy już jestem szaleńcem,który upada na kolana i poraz tysięczny prosi Boga lub kogoś kto decyduje o naszym losie by przerwał tej cholerny ból-ból,który gwałci mi serce,organizm i ma w dupie ocean uczuć,które dziś wypływają krzyczącą ciszą.Jesteśmy same-ja samotność,depresja i strach. Patrzymy sobie w oczy wszytskie płaczemy jak głupie,naiwne idiotki- przychodzi miłośći wraz ze śmiercią-One się uśmiechają.Popadam w szał krzycze na miłość-Pierdole tą suke.Nie chce znów jej ufać przecież zawsze mnie oszukiwała,przecież zawsze dawała nadzieje,którą po chwili odbierała.Śmierć,siada w kące i wyjmuje czarną liste po czym spogląda w moje oczy mam nadzieje ale i nie chce w ten sposób ona uśmiecha się chciwym wzrokiem ''To jeszcze nie czas''-mam ochote opuć ją jadem,który zniszczyłby ją lub mnie.Mam ochote szczelić jej w twarz krzycząc ''Dlaczego?'' Co jeszcze mi wymyślono. Lewituje nad czymś co przecież jest bezsensu.Leże nieruchomo mając nadzieje,że miliony uczuć które wypełniają moje skamieniałe serce wkońcu do niego dotrą,mam nadzieje,że zrozumie miliony uczuć-kurwa na co ja licze? Że rzuci tą suke,którą nazywa swoją miłoscią-Nałóg . Zabrała mi tak wiele-oczy,słowa,uczucia,człowieka,który otworzył mi oczy kradnąc serce.Dziś znów wracamy do szarej rzeczywistości.On goni za dilerem z kolejną działką na przetrwanie ja gonie za nim nie mogąc go dogonic.To jak bieg za wiatrem,to jak kochać kogoś milionem uczuć,które odbijają się jak od muru. Już dawno przestałam wierzyć zaczynam czuć,że okłamuje samą siebie-mówiąc,ze jeszcze coś moze się zmienić.Kolejna część mnie umiera-gnije od środka.Chce krzyczeć lecz zabrano mi głos,chce płakać lecz zabrano mi łzy,chce przestać tęsknić lecz zabrano mi nadzieje,chce przestać lecz trwam w tym dalej....

Beznadzieja.