Pieśń przeciwko

Dreszcze odwiedzają każdy kawałek mojego ciała, mojej głowy

Oczy niepotrafiące ułożyć się do snu, chociaż powinny tak naprawdę

W tle pustka znów w swej piosence wylewała żal za straty bliskich

Żal mi jej, chociaż wiem co zrobiła i jaka była, w końcu wiem kim jest

Lecz to nie warte jest już wspominania, choć czasem się przypomina

Odmiana, taka niecodzienna, wkracza w moje sfery, jak intruz

Nie próbuję jej powstrzymać, potrzebowałem tego od ostatnich dni

Idealna odskocznia od ciągłych ucieczek i podróży w nieznane

Choć raz znów można zatrzymać się na dłużej, na dużo dłużej

O ile tylko los pozwoli, a jego łaska to dar naprawdę cenny w życiu

Tyle celów wyrosło ze zwykłego zawieszenia wzroku na suficie przytulnego pokoju

Z uśmiechem patrzę obok siebie, na dole śpiący przyjaciel dający mi dobre światło

Uczucie posiadania takiej osoby daje ciepło w sercu, ogrzewa, podnosi w upadkach

Uśmiech z drobnych spraw, błahych chwil w codzienności nowej

Śnieg topniejący w tunelach, widmowe tramwaje po krawędzi północy sunące

Twarz dalekie, teraz są znajome i bliższe, z radością witane i witające

Nie zmienię już siebie, nie zmienię swojej głębii, krzyczałem 

Pamiętając to spotkanie, odmieniające nagle cały ten drobny świat

Oczekuję tylko więcej i więcej, czyżby kolejne uzależnienie mnie pochłaniało?

Czy to tak naprawdę ma znaczenie, w momentach zwycięstwa?

Zatracę się w tym tornadzie, fali, odmętach chwil tej nocy

Odrzucę myśli o kłamstwach, które mnie zatruwały i zabijały

Przyjmę nowe życie, inne imię, zostawię to co dawne

Otulony, skryję się w kruczych piórach

Wolny, teraz tak naprawdę wolny

Nie jestem już więźniem, na ruinach Bastylii zbuduję swój nowy świat

Piosenka na dziś:

The Gazette - Saraba