...

takie coś napisane juz jakiś czas temu pod wpływem emocji..

Bo są chwile kiedy wokół pełno ludzi a ty czujesz się strasznie samotna. Powstrzymujesz się od płaczu, żeby nikt nie widział.. Zaczyna się gra pozorów. Ten strasznie 'szczery' usmiech opanowany do perfekcji. Nikt się nie domysla. Nikt nie wie ze coś jest nie tak. Dziwią ci się bo zawsze chodzisz uśmiechnięta. nikt przecież nie wie że w środku ukrywasz przeraźliwy strach. Bywasz małomówna i może dlatego myslą że nie masz własnego zdania. Masz! Tylko chyba za duzo ludzi by się obraziło.

Ta codzienność. Dobijająca rutyna. I najgorsze... Nikogo przy mnie nie ma. Chęć czucia się bezpiecznie. Brak. Ta okropna potrzeba żeby ktoś tu był. Przytulił. O nic nie pytał.