Zdjęcie takie, żeby było nieco świąteczniej. Choć i tak atmosfera jest dość wyjątkowa jak na to, czego sie spodziewałam. Najpierw wigilia klasowa, na której czułam pozytywną energię bijącą od jej uczestników. Zachwyciło mnie ciepło i szczerość składanych życzeń. Później przygotowania do wigilii rodzinnej - ciasta, prazenty (robione własnoręcznie w pocie czoła :P). 

Ale przyznam się, że dopiero po powrocie do domu ze światecznej kolacji odczułam ulgę. Zwolniłam. Bożonarodzeniowy czas wykorzystałam na sprawy długo zaniedbywane, głównie spotkania z przyjaciółmi. Nadrobiłam wszystko z trzema najcudowniejszymi duszyczkami jakie chodzą po ziemi i te osoby wiedzą, że o nich mówię ;-) A poza tym spotkania z samą sobą. Dawno nie poświęciłam sobie tyle czasu, żeby ze sobą zwyczajnie porozmawiać - dowiedzieć się czy wszystko u mnie w porządku, co jest dla mnie tak naprawdę ważne, co chcę robić, co mnie drażni, czego wolę unikać, czy taki tryb życia, jaki prowadzę, mi odpowiada, co na to wszystko moje ciało, jak się z tym czuje dusza. I powiem Wam, że dawno mi się ze mną tak dobrze nie gadało. Oprócz tego siedzenie w piżamie do 11.00, nauka gry w brydża z siostrą i rodzicami, choinka, i kompot z suszu - cudo.

Zwolniłam. I to było najlepsze co mogło mnie teraz spotkać.

z-w-o-l-n-i-ł-a-m