shock!

Co się dzieje? Nie potrafię poskładać myśli do kupy.

Mam natłok różnych scenariuszy, obaw, życzeń.

Chciałabym żeby już wszystko jakoś się ułożyło.

Nie mogę dłużej żyć z tym stresem, powoli zjada mnie od środka.

A teraz jest jeszcze gorzej.. teraz... jest jedna wielka niewiadoma.

Chciałabym, żeby poszło to wszystko w dobrą stronę, ale jest to taka abstrakcja, że zamykam się w sobie, kurczę się i nie umiem kurczę otworzyć.

Me serce mówi co innego, rozum jednak pamięta urazy z poprzednich lat.

I jak zawsze.

Odwieczna walka w środku.

Tym razem nie ma walki dobra ze złem.

Tym razem walka toczy się między tym, czy będziesz, czy jednak to wszystko jest zbyt pięknę.

Zbyt     n i e p r a w d z i w e.

Jeżeli w nocy jestem pewien, może w noce pozamieniaj mi dnie.