Swoje opowiadania, zdjęcia lub opisy możecie wysyłać

na maila [email protected] :)

Nie bądź na mnie zły,ale wiesz nie jestem w tej chwili sobą,w pewnym sensie.Każdy gdy kogoś straci czy cokolwiek, coś się w nim rozrywa,ucieka,zapada się,tak dogłębnie. Jakiś fragment znika,umiera wraz z tym co odeszło i zostawia dziurę,pustkę. 

Więc daj mi kilka dni,miesięcy czy nawet lat,może się pozbieram na tyle by nie bać się już samotnych nocy i ponurych dni.

Tylko proszę, zaczekaj na mnie.

"Któregoś wczesnego ranka w Dolinie Muminków Włóczykij obudził się w swoim namiocie i poczuł, że nadeszła jesień i czas ruszać w drogę. Taki wymarsz zawsze jest nagły. W jednej chwili wszystko się zmienia, temu, kto odchodzi, zależy na każdej minucie, szybko wyciąga namiotowe śledzie i gasi żar, zanim ktokolwiek przyjdzie przeszkadzać i wypytywać, i zaczyna biec, w biegu zarzucając plecak, i wreszcie jest już w drodze, raptem spokojny niczym wędrujące drzewo, na którym nie rusza się ani jeden liść. Tam gdzie stał namiot, świeci pusty prostokąt trawy. Później, kiedy zrobi się dzień, zbudzą się przyjaciele i powiedzą: odszedł, widać jesień się zbliża."

"(...)Niekiedy po prostu chcę zagłuszyć świat dookoła mnie, a muzyka i czytanie to jedyne rzeczy, które mi na to pozwalają. Każdy ma coś swojego - dla mnie to właśnie to."

Daj jej to, co inni ciagle zabierali;

daj jej siebie, czas, pasję i marzenia gdzieś w oddali.

Ona nie chce kruchych uczuć, papierowych pocałunków, które stracić można łatwo, jak dwa grosze na podwórku.

Jest jeszcze tyle pięknych i dobrych zdarzeń przed tobą, miejsc, których nie znasz, ludzi, o których jeszcze nic nie wiesz. Tylko od Ciebie zależy, jaki zapach świata poczujesz i co stanie się dalej.

- Mam rozum?

- Pieprzyć rozum. Masz serce. W cholerę dobre to serce.

"Była dla niego tym co sobie wymarzył. Kimś bez kogo nie wyobrażał sobie życia. A mimo to nie potrafił się zdecydować, żeby z nią być. W głębi ducha liczył, że ona znajdzie w sobie siłe, a w nim sposób, żeby go naprawić. Być może dlatego oczekiwał od niej więcej niż od innych. I tak błąkał się po świecie, potykając się o własne uczucia."

Poznam Twój dotyk nawet na końcu świata. I na początku i pośrodku. Nikt inny nie dotyka w taki sposób. Nikt inny nie dotyka tak pięknie, że odczuwa się niebo.

Nie ma drugiego takiego dotyku. Takich dłoni. Takiego serca.

Poznam Twój dotyk nawet na końcu świata. Na ramionach. Na ustach. Na krawędzi.

"Ludzie zawsze sprawiają nam zawód i niemądrze jest oczekiwać od nich zbyt wiele."

Można kogoś mieć w dupie. Można kogoś olać (formalnie lub nie - rzecz gustu). Można kogoś utopić w łyżce wody, a może i nawet bez wody, po prostu w łyżce. I można kogoś przestać, przespać, przeczekać i też przewrócić.

Wnioski bywają bolesne dla wszystkich o zmiękczonych gąbkami sercach.