Moje życie, to seria niefortunnych zdarzeń. A tak bardzo pragnę, by spełniło się choć jedno z mych marzeń

Miłość prawdziwa, jest twarda i silna jak spadająca lawina

Moje życie, to cmentarz upadłych nadziei

Co się stało, to się nieodstanie. Nie przebaczę Ci, bo jesteś draniem

Czemu tak się stało, że moje serce się na pół złamało?

Nie wiem jak wyrazić miłość do Ciebie, ale przy Tobie czuję się jak w niebie

Czemu mnie to spotkało, że mnie w sercu tak zabolało?

W sercu czuję smutek a w duszy żal, że nie jesteśmy jedną z tych szczęśliwych par

Nie wiem gdzie jestem, nie wiem co robię, ale wszędzie i zawsze myślę o Tobie

Nie ma Ciebie, nie ma mnie. Prosta matematyka - no nie?

Misja zakończona - cel okazał się idiotą

Tak - Ty możesz budzić mnie o trzeciej w nocy, nawet najbardziej durnym sms'em

Pozwól uczuciu odejść - to nie ta osoba

Twoja obecność warunkiem mojego szczęścia

Bo łatwiej nam udawać cholernie szczęśliwych, niż zdobyć się na szczerą rozmowę

To ta, co perfekcyjnie potrafi udawać obojętność

Moje życie jest nowelą, która zaczyna się i kończy beznadzieją

Czasem myślę, że chciałabym wrócić tam na krótką chwilę. Dotknąć przeszłości twarzy i już nie obudzić się

W miłości zawsze występuje cholerna radość i smutek. Zależy tylko, co jest w pierwszej kolejności

Uwielbiam ten stan, kiedy mam słuchawki w uszach i jedyne czym się przejmuję to to, czy da się jeszcze pogłośnić

Zbyt zajęta szczęściem, by zwracać uwagę na smutki

Ma spojrzenia warte grzechu, i najsłodsze usta świata

Jeszcze raz spotkać Ciebie, jeszcze raz tonąć w niebie

Druga szansa? A potrafisz dwa razy zapalić tę samą zapałkę?

Rana się zagoi, ale blizna pozostanie. Tak samo jest z zaufaniem

Cieszyć się na kilka własnych chwil

Tak bardzo pragnę sobą być, gdy Cię nie ma