,,

Spokój, cisza - tylko my i cztery ściany,
zatopieni w objęciach jak w atlantyku Titanic

<3

 
Czwarta nad ranem, oczy niewyspane,
nie mogę zasnąć za oknem płacze deszcz.
To do Ciebie wiesz? Czy mnie pamiętasz?
To najszczerszy tekst pisze go od serca.
Samotność jak gorączka nocą dopada,
sam na sam z bezsennością bez skutku sie zmagam.
Myślę o Tobie i jakoś nie mogę przestać
cały mój świat w Twojej osobie się streszczał.
Robiliśmy błędy wiem jesteśmy ludżmi.
Życie nie pomogło knuło co mogło by nas poróżnić.
Los wypowiedział wojnę nam nie było reguł
tylko powiózł inny bus codziennego biegu.
Każde nie potrzebne słowo do dzisiaj przeklinam
to smutne na co dzień człowiek się zapomina.
W końcu zastaje dom pusty zresztą sam wiesz
nie pożegnałam się. Chciałam uniknąć łez.

 Dlaczego mój i Twój świat się zderzył?

 Najgorsze, że na te pytania nie ma odpowiedzi.