72 -

dzien ponury, beznadziejny --' za duzo wspomnien do mnie wraca, ach, za duzo. tak bardzo chcialabym uciec z tego swiata na kilka dni, byc moze miesiecy. zmienic sie w kogos innego, nie myslec o tych wszystkich sprawach, ktore mnie przytlaczaja. chociaz przez kilka chwil, minut, zapomniec! zyc pelnia zycia, nie patrzec na to co sie stalo. ale czasami, to nie jest takie proste. czasemi to siedzi tak gleboko, na samym dnie, w srodku i za nic w swiecie nie chce wyjsc. jesli nie pozbede sie tego teraz, to kiedy? mysle, ze nigdy.. za dlugo to trwalo i nadal trwa, to poprostu nie moze wyjsc z dnia na dzien.. to co moze odzwierciedlic moja ucieczke do innego swiata, to moj pokoj. zamkniecie w pokoju, samotnosc, muzyka, dlugopis i kartka.. nie lubie takich chwil gdy wszystko powraca i kiedy mowie sobie, ze tesknie za tym co juz bylo.. ; < to najgorsze co moze byc. milego! ; *

'I need your love, honey. I'm losing my mind, sugar.'