6B
To ja płacze, to ja szlocham,
to ja tych ludzi kocham,
lecz ich nie ma, to na próżno,
zebrałam się zbyt późno.
Oni byli, całym światem,
byłam z nimi, jak brat z bratem,
lecz nie doceniłam ich w pore,
ten błąd stanowi mą zmorę,
szczęścia nie zaznam już nigdy,
po obrazach wspomnień, które mi migły*,
a jednego teraz chce,
forever 6"b".