..Codziennośc codzienno

..Codziennośc codziennośc. Nudzi mnie ta cała monotonia. Szkoła , szkoła.. nauka za która nie umiem i nie mam siły sie zabrać. Dom Dom dom, cztery sciany, na widok których człowieka po prostu czasem mdli. Dwór, podwórko... I na to tak często po prostu nie mam ochoty. Uwielbiam w samotnosci pospacerować, usiąść na wieżowcu i popatrzec jak świat z wysokości wyglada- pieknie , całkiem inaczej, z innej perspektywy.. fajnie by bylo po smierci móc tak wsyztsko oglądac. lepsze to niz TV, pierdolona Moda Na Sukces. mam nadzieje ze tak bedzie, bo, poki co jest tylko nadzieja, zadnej pewnosci nie ma. Nigdy...

Uwielbiam gdy słońce z rana zaglada w moje okno budząc mnie, pieści moja twarz przyjemnie ciepłymi promieniamio.. Jak ja kocham ten drobiazg dzieki któremu wstaje prawa noga i mam siłe by przetrwac caly dzień. Dosłownie. Przetrwać.

Życie jest jak cyrk, jak wojsko i wojna, nieustanna walka dobra ze złem, walka ze samym soba, ze swymi słabościami. Z pokonywaniem negatywnych mysli i ujarzmianiu ich. I to dazenie do celu.. Próba poznania swojego wnetrza, odkrywania jakis talentów, zasad, miłosci... uczuc do bliskiej Ci osoby której wczesniej nie zauwazałes tak bardzo... Czasem po prostu nie ma czasu na to, by siaśc, pomyslec i zastanowic sie nad tym co sie robi czy co sie czuje. Zycie po prostu za szybko pedzi.

Człowiek sie zmienia. widze to nawet po sobie. Nie wiem czy ta zmiana wyszla mi na dobre czy na zle.. Na pewno wiem ze sie zmienilam. Kiedys liczyla sie dla mnie... Boze nie wiem, wtedy chyba wlasciwie to nic sie nie liczylo. Zmienilam te atuty w moim zyciu, mam jakies plany i zalozenia na przyszlosc. Tylko niestety nie umiem wyrzucic bagazu  tego co boli. Bo tego co boli naprawde jest w tym bagazu za duzo, cholerny nadmiar!!! Nikt by tego nie powiedzial, nie wiedza o mnie nic, jezeli ja na to nie pozwole. Zawsze wiedzialam ze bylabym dobra aktorka. Juz jako mala dziewczynka zajebiscie wcielalam sie w role, ktore po prostu chcialam grac. Stawalam przed lusterkiem i cwiczylam ta moja charyzme. Cóz. Żeby ktos wiedzial co ja naprawde czuje, cop mysle, jakie jest moje serce i uczucia w danej chwili, musialby sie tego dowiedziec z moich ust. Z mimiki twarzy raczej nic nie wyczyta, bo ta prawie zawsze jest usmiechnieta.

Ale pamietaj czlowieku, To oczy sa odbiciem duszy, nie usmiech, czy geba zawieszona w dól.

Dlatego zawse patrze ludziom w oczy. To wazne. Moze ty tez sie nauczysz.....

dziekuje Rudzielcu za dzisiajsza rozmowe.. Naprawde wiem ze moge na tobie polegac, i mam nadzieje ze to sie nigdy nie zmieni.. Dziekuje :****

KOCHAM MOJA WERKE <33;*;*;*;*