Człowiek rzeczywiście wolny nie walczy z własną naturą, lecz ulega jej. Kocha, strzela sobie w łeb, głosi pochwałę życia, wyznacza sobie schadzkę z krukiem kraczącym mu do ucha 'nevermore' i w ten właśnie sposób demonstruje swoją suwerenność. Takiej suwerenności nikt i nic nie jest już w stanie naruszyć. Tylko pozornie, Puma, jest to postawa anormalna. Wyrzucona drzwiami moralność wraca natychmiast oknem- jak snop światła, przed którym nie można uciec- gdy tylko ustanowimy zasadę, że człowiek ulegający sobie, człowiek wolny, człowiek namiętny, nie narusza swoim postępowaniem suwerenności innych. Nie zmusza do niczego, nie stosuje terroru, nie narzuca swoich własnych reguł gry. 


pan Wojtek  mi wystarczy.
pan Roman