http://www.youtube.com/watch?v=gRwFRMGpTWg

Najpierw jednak, poproszę o puszczenie. Nie wiem co przyszło mi do głowy by słuchać tej piosenki, ale chyba mój mózg obumiera. Stwardnienie rozsiane, stwardnienie rozsiane... Wuimaginowane! Urojone! Nieprawdziwe! Kłamiesz! Ono tu jest. Bardzo blisko. Again. Tak bardzo. Głucha perkusja. Czeka mnie cała noc nauki, a otoczyła mnie bańka nieszczęśliwości. Bardzo dokładnie oblazła całe moje ciało. Czuje się jakbym oddychała przez folię. Stop. Dusiła sie. Sobą. Tym wszystkim. Uciekczka od wszystkiego niesie za soba tylko przykre konsekwencje. Życie jest przykre. Piszę jak emos, haha. nNie, piszę jak człowiek, który jest tłamszony przez pasmo niepowodzeń z obu stron. Nie umiem latać, nie uniosę sie do góry. Chcę moje skrzydła! teraz mogę już tylko spadać w dół.