310.

'Przyjdż do mnie czekam' przeczytałam na małej kartce wcisniętej między róże, które przed chwilą postawiłam na stoliku od kawy. Wiedziałam, że to od mojego chłopaka, z którym dawno się nie widziałam. Szybko wstałam z kanapy kierując się prosto do szafy, z której chciałam wyciągnąć ciuchy. Równie szybko założyłam na siebie niebieską bluzkę na ramiączkach, do tego czarne rurki, i na to jasną zarzutę. Na nogi wsunęłam nowe buty, które ostnio sobie kupiłam. Do kieszeni zaś wsadziłam telefon, po czym sięgnęłm po torebkę. Szybkim krokiem ruszyłam schodami w dół, mówiąc, że wychodze i nawet nie czekałam na jaką kolwiek odpowiedzieć. Wsiadłam do samochodu i ruszyłam. Po chwili mój mini cooper stał obok domu mojego chłopaka. Wysiadłam z samochodu i ruszyłam w kierunku furtki. Była Ona otwarta więc bez chwili wahania weszłam na posesję, potem uchyliłam drzwi i szybko zdjęłam buty. Po chwili znajdowałam się na górze, obok drzwi do pokoju Justina, po czym szybko otowrzyłam je. Zauważyłam mojego chłopaka, który stał obok biurka. Nie stał sam. Jego wargi złączone były w czułym pocałunku z jakąś nieznajomą mo osobą. Nie wiedziałam co zrobić, nogi mi się ugięły, a serce zaczęło szybciej bić. Po chwili na swoich policzkach czułam już łzy, których nawet nie chciałam zatrzymywać. Chłopak odłączył się od dziewczyny i spojrzał na mnie. Nie chciałam nic mówić po prostu wybiegłam z tamtąd rzucając pierścionek od niego, na podłogę. ''Na zawsze razem. Na zawsze przy tobie, z tobą. Gdzie kolwik pójdzie'' te słowa, które mówił do mnie w niedziele, to było jedno wielkie kłamstwo. Te jebane dwa słowa, które cały czas pi powtarzał ''Kocham Cię'' to też kłamstwo. Teraz nawet nie wiem komu mogę ufać, bo w okół mnie są sami fałszywi ludzie..

OD AUTORKI: 

tak wiem, nie jest długa, ale jakby była to nikt by jej nie przeczytał. to jest taka zaległa 300 niby, chodź wogóle nie jestem z niej zadowolona.. ale nic na to nie poradzę. chciałabym Was podziękować z całego serca, ale nie bd nikogo tutaj wymienieć, bo tak naprawdę nie wiem kto to do końca czyta. jeszcze raz dziękuje Wam za wszystko. a teraz taki mały podarunek .

KLIK