N. na klasztornej w poznaniu

pozwolilam sobie, N.! :)

Ostatnio jeżdżę między pracą, domem, Poznaniem, domem, pracą, Gdańskiem, pracą...

tak, jest troszeczkę męcząco, troszkę stresująco, ale można liczyć na niezapomniane wrażenia.

Świetna zabawa, masa ciekawych ludzi, poranne powroty i dużo słów.

(Rozmowy rozwiązują problemy, wiesz?

I zbliżają ludzi, też.)

Telefony, a nawet czas uciekający między palcami i tak natrętnie przypominający o swoim upływie.

Spojrzenia, dźwięki, drobne przyjemności o smaku lodów czekoladowych albo nowych butów.

Radości, zwątpienia, sukcesy i porażki.

I jeszcze wiele, wiele innych.

To wszystko utwierdza w przekonaniu, że "miłość" jest przyprawą do życia, które należy tylko do nas.

 "Lubię ten stan, cisza ja i czas..."

Mogę już oficjalnie oświadczyć, że od października będę studentką prawa na UG!