Świat płacze obmyty w tęsknocie,
płaczą drzewa, kwiaty urocze,
róże i goździki nad grobem płaczą,
że już go nigdy więcej nie zobaczą.

Z nieba małymi kroplami deszczu
płyną łzy lata, słońca, świerszczy,
i płyną po wilgotnej ziemi,
i płyną do kwiatów zieleni.

Czerń króluje nad całym światem,
w tym dniu błękitną poświatą,
on w chwale pod niebiosa leci,
a na ziemi płacz, wiatry, zamieci.

On już szczęśliwy, daleko, wysoko,
a świat w kolorze żałoby upływa szeroko,
On już się cieszy, spogląda z góry,
na swoją żonę, rodzinę, córy.

My chcemy byś o nas pamiętał,
pamiętał o ziemi i o jej pięknie.
Odwiedzaj nas czasem we snach, w marzeniach,
i bądź zawsze w naszych wspomnieniach. 

Obietnicy dotrzymam...
Zrobiłem tyle ile mogłem, a jeśli czegoś nie zdołałem zrobić to przepraszam...
Teraz już ś.p. ale i tak kocham.
Smutek ogarnia mnie całego.
Nie mogę zebrać myśli.






kocham cię Kasiu;*