21 stycznia 2015

Mam Lolitę. Mam Lot nad kukułczym gniazdem. Mam Baczyńskiego i Herberta. Czy niebo jednak istnieje?

Jego groźna twarz w chmurze nad wodami dzieciństwa 
(tak rzadko trzymał w ręku moja ciepłą głowę) 
podany do wierzenia win nie przebaczający 
karczował bowiem lasy i prostował ścieżki 
wysoko niósł latarnię gdy weszliśmy w noc 

myślałem że usiądę po jego prawicy 
i rozdzielać będziemy światło od ciemności 
i sądzić naszych żywych 

stało się inaczej 

tron jego wiózł na wózku sprzedawca starzyzny 
i hipoteczny wyciąg mapę naszych włości 

urodził się po raz drugi drobny bardzo kruchy 
skórze przeźroczystej chrząstkach bardzo nikłych 
pomniejszał swoje ciało abym mógł je przyjąć 

w nieważnym miejscu jest cień pod kamieniem 

on sam rośnie we mnie jemy nasze klęski 
wybuchamy śmiechem 
gdy mówią jak mało trzeba 
aby się pojednać

Zbigniew Herbert - Rozmyślania o ojcu