Mam straszny, potworny mętlik w głowie. Chcę powiedzieć tak dużo, ale nie mogę. Jeszcze nie. Czekam na okazję, układam w głowie dziesiątki różnych scenariuszy. Każdy inny od poprzedniego, ale puenta praktycznie ta sama. Choć pewnie jak przyjdzie co do czego, nie wykorzystam żadnego z nich, tylko poleci samo. Okaże się.

Próbuję doprowadzić się dziś do stanu, w którym to moim największym problemem jest odprysk lakieru na paznokciu. Damn, it's so hard! Jak na razie czuję się jak ten płomień świeczki, co to drży bez przerwy, przy każdym ruchu powietrza, nawet tym najmniejszym. I nie wiem, czy to bardziej kwestia psychiczna, czy fizyczna.

Czas przestać warować przy telefonie (choć najchętniej bym tak została) i zrobić ze sobą cos produktywnego. Znaczy, jutro aparat w torbę i ruszyć tyłek gdzieś dalej. Wszak egzaminy tuż tuż, a ja nadal jestem w najczarniejszej z czarnych dup.