Zwykłe zdjęcie stwierdzicie. 
A jednak nie.

I znów powrócę do tego sformułowania - to TYLKO rok.

To, aż rok.

Rok temu, denerwowałam się czy dostane się do wymarzonej szkoły, którą było IV LO, teraz zastanawiam się czy się nie przenieść, teraz walczę o swoje byc albo nie być, teraz walczę o oceny.

Zastanawia mnie fakt poznawiania innych ludzi.

Ludzie na zdjęciach...

Nie znaliśmy się. 

Siedzieliśmy na lekcjach... 

I powtarzałyśmy z Kasią na polskim imiona osób....

A teraz...

Teraz zaczęliśmy się poznawać dokładniej.

Każdy na każdym.

Rok temu, koło 30 czerwca, spotkanie klasowe, bardzo spontaniczne. 
Wszyscy zdenerwowani, baliśmy się.

Pierwsze spotkanie, każdy chciał pokazać się z jak najlepszej strony.

Ale im bardziej się o coś staramy tym bardziej nam nie wychodzi.

Wtedy wstydziliśmy sie odpowiedzieć na pytanie jaki mamy rozmiar buta a teraz nie boimy się powiedziec co myślimy.

Dużo się zmieniło.

Tyle chwil. 

Tyle rzeczy.

Tyle wspomnień.

Tyle szczęścia. 
Tak mało czasu.... 
Tak szybko minął.

Sylwester....

Zmieniliśmy się my.

Otworzyliśmy się i zarazem zamknęliśmy we własnym świecie. 

Wiem jedno.

Będę sobą. 

Nie chce być nikim innym.

Wolę, żeby mnie nienawidzili taką jaka jestem niż kochali kogoś kim nie jestem.

Będę robiła tak jak chce.

Tak jak chce postąpić.

Może 3/4 społeczeństwa się nie zgadzać, ale......

Żyje dla siebie.

Fakt będę się czasami liczyła ze zdaniem innych.

Innych -najbliższych.

Tych, którzy zawsze byli.

Bo w życiu są takie chwile, które wystawiają nas na próbę.

Próbe nas samych, naszego życia.

I choć wątpimy w siebie cholernie... 
Myślimy, ze nie damy rady to nam się udaje.

Musimy zrobić tak jak podpowiada nam serce.

Nie tak jak mówia wszyscy na około.

Tylko gorzej jest kiedy serce mówi co innego i rozum też.

Uwierzmy w siebie.

Zaufajmy sobie.

Tak łatwo jest stracić coś o co waliczyliśmy rok.

Tak łatwo jest stracić coś co jest dla nas cholernie ważne.

Nie pozwólmy tak łatwo tego zniszyć.

Nie pozwólmy tak łatwo temu odejść.

Bo takich chwil może być w życiu nie wiele.

Każdy człowiek jest inny. 
Nie ma dwóch takich samych. 

I choćbyśmy wszystkich cech szukali u drugiego... To nigdy nie znajdziemy.

Musimy się starać. 

Musimy być sobą i walczyć o swoje. 

Musimy pokazać swoje prawdziwe ja.

Ja, które wierzy w siebie i zna swoją wartość.

Ja, które wie co się w życiu dla nas liczy.

Ja, które potrafi wybaczyć wszystko dla paru chwil, które sa tak bardzo cenne.

Bo po to są słowa, żeby je używać, wykorzystywać je, a nie rzucać na wiatr, rzucać puste.

Nikt nie jest idealny.

Każdy z nas popełnia błędy.

Ale to nie znaczy, ze nie mamy prawa ich drugiemu wybaczyć.

"Przyjaźń jest najlepszym lekarstwem na wszelkie nasze dolegliwości. Ona kruszy bariery, które nas dzielą, rozluźnia wszelkie ograniczające nas więzy, przenika jak stare, dobre wino do wszystkich żył życia. Jest poczuciem, że się nawzajem rozumiemy, ufamy sobie i z całego serca życzymy sobie szczęścia!"

"Henry van Dyke"