Z cyklu - Wesołe Gotowanie z Kasią w Mc.

Dawno, dawno temu.

Omg. 

Jeden z pierwszych naszych wypadów...

Wtedy to owa Kasia na zdjęciu robiła eksperymenty kulinarne, których jak sądzę - nikt nie chciałby spróbować - Połączenie wszystkiego co możliwe nie koniecznie było by optymalnym rozwiązaniem dla naszego układu pokarmowego. 

Ów Kasia, jednak zostawia mnie w dniu jutrzejszym na PIĄTEK, SOBOTĘ, NIEDZIELĘ, PONIEDZIAŁEK, WTOREK, ŚRODĘ...

Samą.

Została zaszczycona wyjazdem do Katynia.

Aby godnie reprezentować nasz Naród.

Tak więc nie wiem jak najbliższy tydzień przeżyję.

A sms do Rosji... 2 zeta.

To będą cudowne dni.

Hm. Od kilkunastu godzin.
Hm...

Może nazbiera się z ich 30(h)

Rozmyślam nad tym, co dla każdego z ludzi na tym świecie naprawdę się liczy. 

Dla jednego najważniejsze są konie...

Dla drugiego przyjaźń...

Dla trzeciego miłość...

A dla 6949494 ludka... komputer...

Każdy ma na tym świecie jakieś swoje "widzi mi się".
Swoje zainteresowania.

Pogłebia się w nich czasami zapominając o reszcie świata.

Tak jak pisałam wcześniej.

Jesteśmy wszyscy na powiwerzchni a próbujemy dojśc do czegoś... 

Sami nie wiemy dlaczego więc kopiemy jak tacy idioci w dół.

Czasem bez skutku czasem ze skutkiem...

Ale nie do tego zmierzam.

Nie ma żadnej trwałej rzeczy wszystko jest przenikające. 

Wszystko powraca - po lecie zawsze jest jesień, a po nocy dzień, lecz niestety życie człowieka nie coa się tak. 

Nic się nie powtarza, 

Ani nic nie dzieje się samo.

Życie jest nieustanną walką siebie - między dobrem a złem i między złem a dobrem.

A zwycięstwo osiągamy nie wtedy, gdy trafimy przeciwnikowi do bramki dwa gole, lecz wtedy, gdy pokonamy siebie samego.

Trafimy do własnej bramki i z honorem odejdziemy.

Pokonamy własne słabości i trudności widziane naszymi oczyma - dopiero wtedy będziemy mogli powiedzieć o zwycięstwie.

Próbujemy coś osiągnąć staramy się, aby być postrzeganym jak najlepiej, ale w jednej sekundzie stajemy się nikim.

Po prostu znikamy.

Nie wiadomo dlaczego nawet.

Wciągamy na siebie pelerynę i nikt nas nie widzi.

Potocznie nazwali byśmy to "fantastyką", ale czy życie można przyrównać do fantasy?

O czym takie zachowanie świadczy?

To jest brak ludzkiej wiary ?

Czy może nadmierna wiara oraz pewność siebie ?

Może egoizm ?

Albo fałszywość ?

Jak kolwiek by to nazwać wiem, że strasznie boli.

Jesteś potrzebny tylko wtedy kiedy coś sie dzieję, kiedy nie - mówią Ci dosłownie:

"Wyjdź..."

Są różne typy ludzi.

Wrażliwi.

Chamscy.

Współczujący.

Skromni.

Głośni.

Złośliwi. 

A gdyby tak każdy z nas zastanowił się teraz choć na chwilę jakim typem człowieka jest... 

Co by mu wyszło?

Czy, aby na pewno to jak postrzegają go inni ludzie?

Zauważyłam, że z reguły jest odwrotnie.

Skromni ludzie mają super "opinię",

Ludzie pewni siebie otwarci przez społeczeństwo nie są postrzegani dobrze.

Jak winien żyć człowiek?

Powinien brać z życia jak najwięcej. 

Nie bać się podejmować decyzji i ryzykować w zyciu.

Dla człowieka nie powinien liczyć się majątek i to w jakim domu mieszka czy to w jakim śpimy łożku - na deskach czy w królewskim łożu. 

To wszystko przeminie - przyjdą źliludzie okradną nas i już nie będzie życia w dostatku - radości, chwilę na które sami sobie zapracujemy oraz rzeczy,m które osiągniemy dzięki nam samym przyniosą nam więcej radości niż sejf pełen pieniędzy. 

Z tego nikt nie może człowieka okraść - ze wspomnieć. 

Z tego co ma w sercu.

Nie poddawajmy się w życiu.

Idźmy śmiało, ryzykujmy i dbajmy o to, aby zawsze się coś działo a w życiu niczego nam nie zabrakło. 
Wtedy będziemy naprawdę szcześliwi. 

Zyjmy tak, aby po naszej śmierci świat nie mógł się odnaleźć.

Aby to bylo spowodowane naszymi czynami i naszym zachowaniem.

Nie olewaniem ludzi.

Nie ignorowaniem.

I nie traktowaniem ich jako zabawki, z którymi robi się co chcę i jak się chcę.

Bo mam takie "widzi mi się".
Bo mi się tak podoba.

Bo jestem "Panią" tej zakichanego świata i mogę wszystko.

A wy.... Musicie mnie sluchać.

Kim kolwiek jesteście.

Nie ważne.

Czy to prezydent czy rolnik.

Macie mnie słuchać bo ja jestem NIĄ. 

Bo ja jestem Panią i cały świat ma się mnie podporządkować.

Do czego to prowadzi?

Do konfliktów.

Do nie zgody.

Nie należę do osób, którymi można pomiatać.

Nie należę do osób, którym się rozkaże co mają zrobić i to zrobią bo ktoś tak chce.
Nie.

Nie.

Nie.

Jestem osobą niezależńa, samowystarczalną.

Wierze w siebie, lecz wiem, że nie jestem w stanie zrobić wszystkiego sama.

Jestem w pewnym stopniu indywidualistką.

Dlatego może nie umiem słuchać innych? 

Jeśli ktoś mnie o coś poprosi to to zrobię. 

Staram się zrobić.

Ale nie przesadzajmy.

Ale jeśli ktoś wyraźnie sobie pracuję na to, abym coś zrobiła to robię to tymbardziej.

I właśnie jest ten czas.

Gdy pewna osoba sobie na to zapracowala. 

I niestety moja dobroć i wyrozumiałośc, zrozumienie i współczucie w chwilach złych się skończyła.

Nie popadajmy ze skrajności w skrajnośc.

Dajesz palec - bierze całą rękę, a gdy już jest dobrze robi z tą ręką takie rzeczy, że nie nadaję się ona już do niczego.

Jestem Samantą S., która nie będzie podporządkowywala się komuś a zarazem nie chce, aby inni podporządkowywali się jej.

Chce, żeby każdy wobec siebie był wporządku. 

Ale do tego jeszcze dużo brakuje.

Lecz na dzień dzisiejszy.......

Zostaje mi jeszcze jedna kwestia.

Trzy osoby.

Jutrzejszy dzień.

Znów może się trochę namieszać..

Ale nie ma co się martwić na zapas.

Pożyjemy zobaczymy.

Póki co mam nadzieję, że zdążę jeszcze na tą piątą się pożegnać z Nimi.

Tymi co będą godnie reprezentować XI Liceum Ogólnokształcące w Poznaniu. 
O. 

 <3

Gdy głupi milczy, za mądrego poczytany bywa.