słoneczko, wracaj!

Ja już nie wiem co jeszcze mam zrobić, żeby słońce zechciało zerknąć z za tej chmury.

Próbowałam dobrej motywacji - na cycki ale chyba się nie skusi.

Dupa.

Dziwne to jest - mogę wpierdalać ile zechce a wciąż chudnę.

waga pokazuje mi teraz jakoś 40,5kg

Ale chujowo się czuję.

Nienawidzę mężczyzn.

Nienawidzę jednego z nich.

Paradoks - nienawidzę za to że wciąż kocham.

A wiem, że jest chujem.

Brakuje mi tych emocji, jakie odczuwałam będąc z nim.

Poczucia wartości, bezpieczeństwa, spokoju...

Odkąd z nim nie jestem ani razu nie czułam radości płynącej z serca..

Owszem, ciesze się, uśmiecham, śmieje.. ale jest to wszystko powierzchowne.

Wczoraj po długiej przerwie znów nie mogłam się powstrzymać i zwróciłam wszystko, co zjadłam.

Męczy mnie to, że nie jestem chuda.

Lubię czuć sterczące kości...