a my z harmonii i rozdźwięku.

pobudka po imprezie w Cegłowej kuchni.

autor mi nie znany.

muszę się poskarżyć, że nie mam zdjęć.

żadnych nowych jakkolwiek.

napawa mnie to pewnego rodzaju smutkiem,

studia są zue i niedobre. wcale się do nich nie nadaję, a ludzie patrzą na mnie, jakbym przybyła z innej galaktyki, albo uciekła z zoo.

a ten Pan na zdjęciu w nocy zabiera mi koc, którym próbuję się nakryć, nie robi mi śniadań, bałagani bardziej, niż ja, jest wredny i uparty i kłóci się ze mną!  mimo to, do Niego najprzyjemniej się przytula, z Nim najlepiej ogląda sie filmy do 4 w nocy (mimo, iż ciągle pytam: "i ona tam będzie teraz?", "nie może umierać, bo będzie królwą prawda?" itd., a on mówi tylko "nie gadaj, oglądaj."), to On robi czadowe ciasto do naleśników i z całym przekonaniem próbuje mnie zmotywować do wstania bladym świtem (9 rano).

mianowany przeze mnie Cudem i Wredotą, staje się jedną z najbliżych osób w moim życiu. mieszka ze mną, opiekuje się mną i z pełnym poświęceniem spożywa dania bez mięsa ;)

i nie jest ideałem, ale go kocham.

i ciężko będzie to zmienić komukolwiek.

od poniedziałku znowu czeka mnie maraton lekarski ( ja nie lubię lekarzy, lekarze nie lubią mnie) z przeszkodami w postaci wykładów, notatek, ćwiczeń i nieprzygotowanych tematów z historii.

ale póki co dzisiaj mamy piękny dzień! deszcz też jest piękny

a wieczorem idę z Zyl i Cudem Mym na 'Pogodno' i będzie fajnie,

(chociaż oni będą tam odwalać ciężką robotę, a ja nie! )

 idę sprzątać.

dobrego życia robaczki!

Cx

^{//7.11.10 r., 01:03//}

to był dobry wieczór.

z Zylią i właścicielem kuchni ze zdjęcia życiowe rozkminy.

wniosek: jestem mejd in czajna produktem zastępczym świerszcza, który powinien brzmieć w niezręcznej ciszy pod Zyliową klatką schodową, macanym przez 5 par rączek małych Chińczyków w ciszy, bo Chińczycy w pracy nie rozmawiają. podczas tegoż macania leżałam na taśmie produkcyjnej, bo jakbym stała, to by nie dosięgli (Chińczycy). a w Chinach nie mają europejskich standardów, co do wysokości taśm produkcyjnych.