Za dużo chcę.
Za dużo mam.
Za dużo marudzę.

Nie zasługuję nawet na to, co już mam, nie wspominając już nawet o tym, co chcę mieć.
To takie chore.

Za dużo myśli obija mi się o czaszkę, wiruje.
Kręcę się w kółko!
Zamiast iść, zrobić choć jeden malutki krok w którąś ze stron ja stoję i patrzę.
I nic nie widzę.
A to chyba problem...
Zresztą, nawet jeśli coś zobaczę, to co to zmieni?
W sumie...
Może i coś tam widzę, ale nie potrafię dopuścić tego do siebie.
Uwierzyć.
Już za dużo widziałam.
Za dużo czułam.
CZUJĘ SIĘ TAK BARDZO STARO.
Przestałam rozumieć chęć imprezowania, bezczynnego siedzenia z piwem w ręku, fajki za fajką.
Przestałam czuć się dobrze wśród TEGO.
Czy to dobrze?
Przecież mam 21 lat, jestem tak bardzo młoda, a tak staro się czuję...
I chyba własnie to odbiera mi energię.

Tylko wtedy dam sobie radę,
kiedy Ty bedziesz ze mną tak naprawdę do końca.

Mam nadzieję, że uda mi się dzisiaj po raz trzeci zacząć pojmować tajniki Sekretu i w końcu zabiorę się do czytania...