46.

Czuję się okropnie&

Nawet nie mam do kogo przytulić się w takich chwilach&

Kolejny raz płaczę& Bezradność.

Ta praca miała być szansą na moje usamodzielnienie się, na wyprowadzkę, czymś długotrwałym. Nie zamierzam marnować kolejnego roku tylko po to, żeby zaczynać od nowa. Przegrałam. Poniosłam porażkę, po której czuję, że szybko się nie podniosę&

Mi też bywa przykro. Mam uczucia, które łatwo zranić&

Ból. Jedyne, co ostatnio czuję to ból.

Nie radę już sobie nawet z codziennymi sytuacjami& Nie mam ochoty wyjść do ludzi, do rozmowy. Znowu zamykam się w sobie i nie mam nikogo, kto by mnie z tego wyciągnął.