^=.=^

Pamietacie, kiedy byliscie małymi dziecmi i wierzyliscie w bajki, marzyliscie o tym, jakie bedzie wasze zycie? Biała sukienka, ksiaze z bajki, który zaniesie was do zamku na wzgórzu. Lezeliscie w nocy w łózku, zamykaliscie oczy i całkowicie, niezaprzeczalnie w to wierzyliscie. Swiety Mikołaj, Zebowa Wrózka, ksiaze z bajki - byli na wyciagniecie reki. Ostatecznie dorastacie. Pewnego dnia otwieracie oczy, a bajki znikaja. Wiekszosc ludzi zamienia je na rzeczy i ludzi, którym moga ufac, ale rzecz w tym, ze trudno całkowicie zrezygnowac z bajek, bo prawie kazdy nadal chowa w sobie iskierke nadziei, ze któregos dnia otworzy oczy i to wszystko stanie sie prawda. (...) Pod koniec dnia, wiara to zabawna rzecz. Pojawia sie, kiedy tak naprawde tego nie oczekujesz. To tak, jakbys pewnego dnia odkrył, ze basn moze sie nieco róznic od Twoich wyobrazen. Zamek, cóz, moze nie byc zamkiem. I nie jest wazne "długo i szczesliwie", ale "szczesliwie" teraz. Raz na jakis czas, człowiek Cie zaskoczy, i raz na jakis czas człowiek moze nawet zaprzec Ci dech w piersiach

//Chirurdzy