"Dlaczego nie mówimy o tym co nas boli otwarcie?"

Dlaczego prawdę skrywamy głęboko w sercu?

Bo boimy się uczuć...

Boimy się szczerości...

Uważamy, że to i tak nie ma sensu...

Poddajemy się...

Dajemy niezgodzie drogę do zwycięstwa...

Wolimy się nie narażać,

lepiej zejść z pola bitwy.

Przegrywamy zwykłą próbę czasu...

Dlaczego?

Bo brakuje nam szczerości i prawdziwości.

Gdzieś po drodze wśród nowych ludzi

zgubiliśmy wszelkie obietnice i zapewnienia.

Gdzieś wśród nawału nauki zginęła wola walki,

chęć bycia razem, sens przyjaźni.

"Budowa ściany wokół siebie, marna sztuka."

Daleko tak nie zajdziemy.

To, co tworzyliśmy przez kilka lat,

może w jedym momencie runąć, spłonąć, odejść.

Ale przecież jeszcze nic straconego.

"Czasami wrażliwe słowo, czuły dotyk wystarczą..."

Szczera rozmowa, chęć tworzenia

przyjacielskiej paczki- to wszystko.

Tak mało a jednak tak wiele...

Dziś tak naprawdę wszystko od tego zależy.

Wierzę, że to przetrwamy!

"Co nas nie zabije, to nas wzmocni!"