293. You so know me. cz. 16

Polana, tylko ty i on, razem uśmiechnięci, szczęśliwi, radośni, nagle ziemia się odsuwa a chłopak wpada w przepaści. Ciemność, nicość, jesteś sama, sama, samiutka, nie ma nikogo kto by Ci pomógł. 

I nagle czuje jak ktoś mnie szarpie za rękę i woła mama, mama, mama otwieram oczy i widzę córeczkę nad sobą. 

- Cześć kruszynko ty już nie śpisz ? 

- Nie. 

- O i ubrana jesteś. 

- Ciocia mnie ubrała. 

- Dobrze to daj mi się teraz ubrać i zaraz zejdę do was na dół.    Postawiłam małą na ziemi i wstałam, gdy wchodziłam do łazienki jednym okiem zobaczyłam że mała wychodzi z mojego pokoju. Odświeżyłam się, ubrałam krótkie spodenki do tego bokserkę, włosy spięłam w wysokiego kucyka, gotowa zeszłam na dół. 

- Cześć wam.     Uśmiechnęłam się do obściskujących się przyjaciół. Anka szybko zeszła z kolan Marca, a ja zaśmiałam się pod nosem. 

- Hej.      Zaczerwieniła się Anka. 

- Haha nie czerwień się tak jakbym was przyłapała na seksie.    Wybuchłam śmiechem wraz z piłkarzem. 

- Ej nie śmiać się ze mnie.      Kuzynka skrzyżowała ręce i odwróciła się do nas tyłem. Na co my jeszcze bardziej się roześmialiśmy. Wkurzona wyszła z kuchni i poszła bawić się z moją córeczką. Ja zaparzyłam sobie kawę i wyciągnęłam produkty do zrobienia kanapek. 

- Wam też zrobić ?     Spytałam się chłopaka. 

- Nie dzięki my już jedliśmy.      Wzruszyłam ramionami i dalej przygotowywałam sobie śniadanie. Gdy już zjadałam spojrzałam na zegarek była 12, a na 13 byłam umówiona z panią, która będzie mi pokazywać mieszkania. Weszłam do salonu. 

- Ej bo ja na pierwszą jestem umówiona z tą babką, jedziecie ze mną obejrzeć mieszkania czy zostajecie w domu ? 

- Jasne że jedziemy.        Anka szybko pobiegła do sypialni się przebrać a my z Marcem znów wybuchliśmy śmiechem. 

- Okej to ja też się ubiorę. 

- Spoko, ja przebiorę Emily.      Wzięłam małą na ręce i weszłyśmy po schodach do jej pokoju. Ubrałam jej legginsy do tego białą tunikę i ubrałam jej tenisówki, do jej torby wsadziłam pampersy, picie, chusteczki nawilżające, ciuchy na przebranie i kilka zabawek, zamknęłam torbę i ją wzięłam. Zeszłyśmy na dół, postawiłam torbę na komodzie w przedpokoju a sama usiadłam na ławie. Kilka minut na nich poczekałam i po chwili już jechaliśmy do pierwszego mieszkania. Przeglądanie mieszkań było męczące, niektóre mi się podobały, ale nie aż tak bardzo, teraz jedziemy do ostatniego mieszkania, mam nadzieję że te mi się spodoba. 

____________________________________________________________

To tyle na dziś, nie wiem czy jutro coś dodam bo wyjeżdżam, ale może coś przed wyjazdem dodam, jak tam dojadę to wam coś dodam, bo będę mieć tam neta, no bo w końcu jadę do kuzynki. xdd To spadam. ;p