109.

to nie jest miejsce dla mnie, bo nie jestem i nie będę pro -  bo gardzę tym wymysłem dążenia do choroby. czemu nie jesteście pro rak, pro gruźlica, pro psychoza? anoreksja to cierpienie, nic więcej. a ja mam już dość cierpienia w życiu, nie potrzebuję kolejnego.
nie robię bilansów, nie ważę się, nie mierzę i chyba mam to w dupie. interesuje mnie tylko to, jak realnie wyglądam. a jak wyglądam?
cóż, utyło mi się na zimę, ale z nerwów tracę apetyt i chudnę sama z siebie.
a wy? kiedyś myślałam, że siebie potrzebujemy. teraz widzę, że tak nie jest, bo większość z wam nawet o mnie nie pamiętam, nawet nie zapyta, czy jeszcze żyję. to ten świat potrzebuje nas, a nie my jego. i wiecie co? pogrążacie się na własne życzenie, cierpicie i niszczycie sobie życie, zdrowie, przyszłość - tylko i wyłącznie na własne życzenie.